۱۶ دی ۱۳۹۱

کاش همه ی نشانه های درد به دل تنگی ختم می شد
 
آنگاه می توانستیم چاره ای بیندیشم و برای دلی که تنگ شده

 
ترانه ای بخوانیم تا غم نبودنش ، اندکی تسکین یابد

 
من

 
مدتهاست

 
زیر همه ی این ای کاش ها کمر خم کرده ام

 
و نمی دانم که زندگی

 
تا به کی

 
قصد هنرنمایی دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر